درخت به از ۴۰۰۰ سال قبل در اسیای غربی کشت و برداشت میشد و بعد به یونان وروم بردند و در انجا خیلی مورد تایید مردم قرار گرفت و بعد به مرور زمان به کل دنیا تگثیر و گسترش یافت . به ها تقریبا ۱۵ تا ۲۰ گونه (به) در ایران موجود میباشد درخت به در ارقام میوه های دانه دارگلابی وسیب میباشد رقم به کم رشد تر از بقیه رقم ها میباشد حتی در پایه های بذری که رشد قوی دارند باز کم رشد هستند بیشتر ارقام درخت به پایه کوتاه هستند .درخت به را میتوان در اندازه ۶ در ۵ کاشت نمود در هر هکتار میتوان تا ۵۰۰اصله نهال کاشت کرد میوه به دارای گوشتی سخت و با ماندگاری ۸ ماه در سردخانه میباشد باغات به را میتوان در زمین هایی طراحی کرد که ترکیبات مس استانداردی را دارند تا در اینده مشکل اتشش برخورد نکند زیرا درختان به حساسیت زیاد به افت اتشش میباشند این میوه از میوه های سلطنتی به حساب میاید برای تازه خوری و صادرات و مربا و کمپوت بهترین گزینه میباشد به ها در رقمهای متفاوتی هستند که بهترین رقم در ایران به گوزه ای میباشد به ها در شرایط مختلف از مناطق نیمه گرمسیری تا مناطق سرد سیری و معتدل رشد میکنند بیشتر خاک ها برای این رقم میوه رضایت بخش هستند به جز انهایی که سبک و کم عمق هستند و احتمال خشک شدن دارند به خاطر معرض کمبود اهن در شرایط قلیانی حساس هستند. میوه به پوستی حساس هستند .ابیاری نیز باید از ابتدای اولین فصل رشد یا به عنوان ابیاری تکمیلی در دوره های خشگ در دسترس باشد استفاده از اب کافی در طول فصل لازم برای حفظ رشد میوه لازم است نیاز های تغذیه با توجه به باروری خاک و سن درخت و تراکم بهره وری متفاوت است برای یک درخت ۳ الی ۵ ساله هر درختی از ۳ تا کود به مقدار ۳۵۰ گرم (پتاسیم فسفر سوپر فسفات) داده خواهد شد
درباره این سایت